​Sinds januari ‘14 werk ik bij Aventurijn Wier; één van de vier GGz instellingen die specialistische zorg biedt aan cliënten met Sterke Gedragsstoornissen en die daarnaast Licht Verstandelijk Gehandicapt (SGLVG) zijn. In sommige gevallen ook in combinatie met forensische zorg (SGLVG+).

Toen ik hier net kwam werken, zeiden mijn collega’s: “We werken hier met een zeer complexe groep mensen. Ga er maar vanuit dat je één jaar nodig hebt om wat inzicht te krijgen in deze groep mensen.”

In eerste instantie leek me dat een beetje overdreven. Ik hoor mezelf nog zeggen: “Hoe complex kan het zijn?” Ik heb al best wat ervaring in de zorg, en in de dagelijkse omgang met de clienten op deze nieuwe werkplek ervaar ik helemaal geen problemen."

Toch gebeurde het me vaker dan ik zou willen: clienten deden niet wat ik verwachtte! Als ik een client aansprak op ongepast gedrag bijvoorbeeld: Mijn client gaf dan helder aan dat hij het helemaal met mij eens was, dat zijn gedrag erg ongepast was. Hij beloofde het niet meer te doen, om vervolgens binnen 5 minuten na het gesprek weer exact hetzelfde gedrag te vertonen. En regelmatig gebeurde het dat een client op verlof in zeven sloten tegelijk liep, terwijl al die risico’s al tientallen keren waren herhaald. Het leek wel alsof mijn clienten totaal geen motivatie of interesse hadden hun leven te verbeteren!

Achteraf moet ik mijn collega’s 100% gelijk geven. Pas na een maand of tien begon het kwartje een beetje te vallen over de mate van complexiteit bij onze clienten. Onze clienten bleken erg goed in het zichzelf beter, slimmer en verstandiger voordoen dan ze daadwerkelijk waren. Op haast alle gebieden! Het bleek een hele klus om het gedrag goed te leren lezen en daar op gepaste wijze op in te spelen.

Recentelijk stuitte ik op dit artikel van Zorg&Welzijn: “Hoe herken je een licht verstandelijke beperking?”. In dit artikel (en het bijbehorende whitepaper van de gedragsdeskundigen van Stichting MEE) wordt uitgebreid stilgestaan bij de uitdagingen waarmee mensen met een licht verstandelijke handicap te maken hebben. Daarnaast worden er diverse tips in de omgang beschreven voor hulpverleners. Ik heb het artikel en het whitepaper met veel plezier gelezen. Had ik deze informatie maar beschikbaar gehad toen ik bij Wier kwam werken!

Zoals ik zelf ervaren heb in mijn begintijd op Wier, is het erg makkelijk mensen met LVG te overschatten door de manier waarop ze zichzelf presenteren. In de behandeling loopt het echter vaak spaak als er geen rekening wordt gehouden met de LVB. Ik hoop daarom dat ik via deze blog een beetje bij kan dragen aan de verspreiding van deze kennis.

Links:

- Artikel Zorg en Welzijn: Hoe herken je een licht verstandelijke beperking? - Whitepaper Stichting MEE: LVB-ers die uit balans zijn. Hoe herken je ze en hoe ga je ermee om?